vote for gay blogs at Best Male Blogs!PLU Gay Blogs

Monday, November 26, 2012

Waiting for Tomorrow [20]

Installment _ Written by: DON B.


Isang linggo na ang nakalipas mula noong aminin ko kay Nick na mahal ko din sya. Mula noon ay di na namin pinag-usapan kung ano nga ba kami. Kung magtatawagan ba kami ng pet names pero mula noon ay lagi na kaming nagkikita ni Nick. Kahit saglit lang ay laging dumadaan siya sa bahay. Ngayon na malapit na ang pasukan ay natatakot ako kung paano ang magiging sitwasyon naming dalawa. Kasi aaminin ko naninibago pa din ako sa katayuan naming dalawa. Oo masaya pero hindi maalis sa aking isipan ang magiging reaksyon ng mga tao sa aming paligid.

“Paano na kapag pumapasok na tayo?” Tanong ko sa kanya habang nakatambay kami sa bahay nila.

“Bakit? Ganun pa din. Kung ano tayo ngayon ay ganun din ang gagawin natin sa school.”

“Natatakot ako Nick. Ayaw ko nang pagdaanang muli ang naranasan ko dati. Alam mo, yun din ang isa sa mga naging dahilan ko kaya di ko masabi sayo ang nararamdaman ko.” Pagpapaliwanag ko.

“Huwag kang mag-alala, tulad ng dati, lagi mong tatandaan na andito lang ako. Dalawa tayong haharap sa kanila. Hindi kita iiwanan.”

“Sana nga maging okey ang lahat.”

“Basta ka kasama kita alam kong magiging okey ang lahat.”

“Alam na ba nila Lynn at Karen?”

“Di ko pa sila nakikita kaya di ko pa nasasabi.”

“May naisip ako, mag-pre school year party tayo sa bahay. Magluluto ako ng pasta. Tapos bahala na kayong magdala ng pagkain. Antagal na din mula noong huli tayong nagkasama-sama. Ayain din natin si Therese.”

“Sige maganda yang naisip mo pero magpaalam muna tayo kina Tito at Tita. Sana pumayag sila. Hmmm, ano kaya ang dadalhin  ko.”

“Bahala ka na. Excited na ako. Sana nga pumayag sila Mama at Papa.

-----

“Antagal naman nila. Talagang sinabi nilang pupunta sila?” Nag-aalala kong tanong kay Nick habang hinahalo ko ang niluto kong pasta sauce.

“Oo! Cake pa nga daw ang dadalhin ni Karen at pork barbeque naman daw kay Lynn. Bakit ka ba kinakabahan dyan?”

“Ha? Ako kinakabahan? Hindi ah!” Pagkasabi nito ay bigla kong nabitawan ang hawak kong sandok.

“Ayan oh halatang kinakabahan ka. Bakit ba, ano bang iniisip mo?”

“Wala. Excited lang.”

“Talaga bang excited? Alam mo Jerome kilala na kita. Alam ko na ang ibig sabihin ng mga kilos mo.”

“Alam mo na pala eh bakit ka pa nagtatanong?”

“Ang sungit mo naman. Relax ka lang. Chill lang.”

“Bahala ka nga. Ayusin mo na lang yung mga gagamitin nating mga plato at baka padating na yung mga yun.”

“Yes sir.”

Naiwan ako sa tapat ng kalan, hindi sigurado sa aking nararamdaman. Sa isang banda ay masaya akong ibalita sa aking mga kaibigan na kami na nga ni Nick pero may bahagi pa rin sa akin na kinakabahan sa kung ano ang magiging reaksyon nila kapag nalaman nila. Bago pa man naging malalim ang aking pagmumuni-muni ay biglang narinig ko ang tunog ng pagbukas ng gate namin, hudyat na may dumating na. Kahit nais ko mang malaman kung sino ang dumating ay parang may kung anong puwersa ang pumipigil sa akin. Hinayaan ko na lamang na si Nick salubungin kung sino man iyong dumating.

“Andito na kami Jerome, palagay muna nitong cake sa ref nyo.” Bungad ni Karen at kasunod naman nito ay si Lynn.

“Chocolate cake?” Pagtatanong ko.

“Syempre, yun naman ang gusto nating lahat diba? Saka ito din pasabay na, baka matunaw din ito.” Dagdag ni Lynn sabay bukas ng aming ref para ilagay ang kanilang mga dalang pagkain.

“Hindi nyo pa ba kasabay si Semuel?”

“Dadaanan pa daw nya si Therese, pero baka padating na din ang mga yun. Bakit nga pala naisipan nyo na magpaparty? Anong okasyon? Monthsary?”

“Ha? Ah eh wala lang, naisip namin na dahil malapit na ang pasukan at hindi naman tayo nakapaggala masyado kaya mag enjoy na lang tayo bago magpasukan.” Mabilisan kong sagot, napaisip din ako kung alam na kaya nila Lynn at Karen ang tungkol sa amin ni Nick.

“Oo nga, di na kasi natuloy ang balak nating magbeach. Busy kayong lahat at yung iba ay nagpunta pa sa probinsya.” Dagdag pa ni Nick.

“Sige na doon muna kayo sa sala at matatapos na din ako dito.” Umalis na sina Karen at Lynn at muli at kami na namang dalawa ni Nick ang naiwan. Isang buntong hininga ang pinakawalan ko at di naglaon ay nilapitan ako ni Nick at umakbay sa akin.

“Ayos lang yan. Andito ako.”

Sa sinabi niyang iyon ay parang may mabigat na bagay ang nawala sa aking kalooban. Pati ang kaba at lito na aking nararamdaman ay unti-unting nawawala. Iba talaga ang epekto sa akin ni Nick. Mabuti na lang ay andyan sya lagi para sa akin. Humarap ako kay Nick at bigla ko itong hinalikan sa pisngi na kinagulat nito.

“Para saan naman yun?”

“Wala lang.”

“Oyyyy!” Sabay na bigkas ni Lynn at Karen na parehas pala kaming pinagmamasdan mula sa sala.

Bigla akong namula sa hiya pero nawala din ito nang biglang kinuha ni Nick ang aking kamay at marahan itong pinisil. Tiningnan ko na lang sya at sinuklian ng ngiti. Pagkatapos ay nilingon ko ang kinaroroonan nila Karen at Lynn at nang makita kong natingin pa din sila sa amin ay bigla kong nilabas ang aking dila at ngumiti na lamang. Naputol ang tagpong iyon nang biglang dumating sina Semuel at Therese.

“Kakain na ba tayo?” Bungad ni Semuel pagkapasok na bahay namin.

“Ang takaw talaga, di ba’t kakaubos mo lang nung isang chocolate bar nung papunta tayo ditto, tapos ngayon gutom ka na agad.” Sabat ni Therese.

“Hayaan mo yan Therese, ganyan talaga yang si Semuel matakaw, eh pwede na naman tayong kumain at kayo na lang naman ang aming hinihintay.

Dumiretso na kami sa kusina at masayang pinagsaluhan ang mga pagkain nakahain. Sumabay din si Mama sa pagkain at masayang nakipagkwentuhan sa amin.

Nang matapos kaming kumain ay lumipat kami sa sala at doon pinagpatuloy ang aming kwentuhan.

“Oh ano Jerome, kelan pa naging kayo?” Walang takot na tanong ni Karen. Talaga namang napakapranka ng babaeng ito.

“Ha? Ah eh…” Di ko alam kung ano ang isasagot. Di ko magawang pasinungalingan na kami na ni Nick at di ko din magawang aminin sa kanila. Kasabay ng aking di pagsagot ay ang pamumula ng aking mukha na napansin ni Lynn.

“Oy Karen ano ka ba, tingnan mo nahihiya si Jerome, sasabihin naman nyan sa atin kung ano na ang lagay nila, di ka lang makapaghintay.” Mahinahong papaliwanag ni Lynn.

“Huwag ka nang mahiya at mamutla dyan Jerome, matagal na naming alam na gusto nyo ang isa’t isa. Sobrang halata sa mga kinikilos nyo. Ang mga nakaw na tingin mo kay Nick kapag akala mo ay walang nakamasid sayo, ang mga palihim mong pagngiti kapag nakikita mo sya at ganun din naman si Nick, nag-iiba ang mga kinikilos kapag nariyan ka sa paligid.” Pagpapaliwanag ni Karen

“Ayan bistado na kayo.” Pagsabat ni Semuel. Dahil sa sinabing iyon ni Semuel ay di ko na din nagawang itago pa sa kanila.

“Noong isang linggo lang kami nagkausap ni Nick ng masinsinan. Inamin ko ang nararamdaman ko sa kanya at ganun din sya sa akin. Natatakot lang naman akong sabihin sa kanya dahil natatakot din akong masaktan, kahit na alam kong mahal nya ako ewan ko ba parang pakiramdam ko ay di ako karapatdapat sa pagmamahal nya. Minsan tinatanong ko nga sa sarili ko kung bakit kaya ako pa ang napili ni Nick?” Pagkukwento ko sa kanila.

“Kasi ikaw ay ikaw, kasi masaya ako kapag kasama kita. Nakakalimutan ko ang mga problema ko kapag alam kong andyan ka sa aking tabi. Dahil gusto ng puso kong alagaan ka lagi.” Biglang pahayag ni Nick. Akala ko ay hindi ito nakikinig at nakikipagkwentuhan kay Semuel pero mali pala ako ng akala.

“Aww… Kakakilig naman.” Sabay sabay na bigkas ng tatlong babae. At dahil din sa narinig ko ay di na napigilang lapitan si Nick at bigyan sya ng isang matamis na halik sa pisngi na ginantihan nya naman ng isang mahigpit na yakap. Nagpatuloy ang aming kwentuhan at di namin namalayang malalim na pala ang gabi. Nagpaalam sina Lynn at Karen at sabay na lang daw silang uuwi at si Semuel naman ay ihahatid pa si Therese. Tanging si Nick ang naiwan at tumulong sa aking ligpitin ang mga pinagkainan namin.

Mabilis naming natapos ang aming ginagawa at muli kaming naupo sa sala at nagpahinga saglit.

"Oh ano di ka pa ba uuwi? Malalim na ang gabi..."

"Ay gusto mo na akong umalis?" Malungkot na tugon ni Nick.

"Di naman sa ganun kaya lang naisip ko lang na baka delikado na sa kalsada pag-uwi mo."

"Bakit ayaw mo na ba akong makasama?"

"Eto naman kung anu-ano na agad ang iniisip at may emote pang nalalaman. Gusto ko lng naman malaman kung dito ka na magpapalipas ng gabi o uuwi ka pa."

"Ikaw Jerome, ano bang gusto mo?"

"Ikaw..."

-----

"Jerome bilisan mo na at malelate ka na. Unang araw pa naman ng pasukan nyo ngayon." Bungad sa akin ni Mama nang makita nyang di pa rin ako nakabihis.

"Opo Ma, saglit lang ito." Pagkasabi nito ay mabilis ko nang inayos ang aking uniporme na gagamitin ko sa araw na yun. Pagkatapos kong magbihis ay dumiretso na ako sa kusina para mag-almusal.

"Oh kumain ka na dito." Sabi ni Mama nang makitang papalapit ako sa kusina at naglapag ng isang plato at mga kubyertos.

"Sige po Ma, kayo po ba kumain na?"

"Tapos na kanina pa, kasabay ko ang Papa mo pero umalis na at pinatatawag sa opisina at may problema daw dun sa bagong project nila."

Habang abala ako sa pagkain ay biglang tumunog ang doorbell.

"Tapusin mo na yang kinakain at ako ang magbubukas ng pinto."

"Opo." Tugon at bumalik na ako sa aking kinakaing almusal habang si Mama ay lumabas para tingnan kung sino ang dumating.

"Bilisan mo na at mahuhuili na tayo, unang araw pa naman ng pasukan." Bungad ni Nick nang makita na di pa rin ako tapos kumain.

"Yes sir!" Mabilis kong inubos ang aking pagkain at inayos ang aking mga gamit. Nagpaalam kami kay Mama at pumasok na sa paaralan.

"Parang ang tamlay mo ngayon Jerome?"

"Ewan ko ba, siguro dahil di lang maayos ang tulog ko kagabi."

"Bakit ano na naman ba ang iniisip mo?" Tanong ni Nick.

"Wala naman, mga bagay bagay." Paiwas kong sagot.

"Alam kong merong gumugulo dyan sa isip pero kung ayaw mo pang sabihin ay di na kita pipilitin. Bilisan mo na lang at baka tayo ay mahuli pa."

Narating namin ang paaralan at mabilis namin hinanap ang aming silid-aralan, naroon na sina Lynn at Karen na masayang nakikipagkwentuhan sa aming mga kaklase. Pinagmasdan ko ang aming silid at pilit na kinikilala ang bawat sulok nito, naisip kong doon sa lugar na iyon magaganap ang malaking bahagi ng pagiging buhay estudyante ko. Kasabay ng pagmamasid sa silid ay pinagmasdan ko din ang aking mga magiging kaklase. Bagamat kakilala ko na sila isa isa ko pa ding tinitingnan ang mga naging pagbabago sa kanila na naganap noong nagbakasyon kami. May iba na mahaba na ang buhok ngunit ang iba naman ay maiksi na. May mga namayat at mayroon ding nanaba. Pero kahit na nga may mga pagbabago sa kanilang mga panlabas na anyo ay sila pa din ang mga kakilala kong mga kaklase na simula pa noong first year kami ay nakasama ko na. Habang patuloy ako sa aking ginagawa ay napalingon ako sa aking likuran at doon ko nakita ang isang di pamilyar na mukha. Alam kong estudyante din sya dahil sa kanyang uniporme pero bukod dun ay wala na akong alam tungkol sa kanya. 'Sino kaya ang bago estudyanteng ito?' Ang angas ng hitsura. Habang ako ay nakatitig bigla din itong tumingin at nagtama ang aming paningin. Bigla akong nahiya at inilihis ko ang aking paningin pero pakiramdam ko ay nakatitig pa din sa akin at nung akin ngang sinulyapan ay nakatitig pa din sa akin at parang nakangisi pa ito. Bigla akong nakaramdam ng pagkairita. Para bagang may bagay siya na alam tungkol sa akin at ang bagay na ito ang magpapahiya sa akin. Napansin ako ni Nick at bigla akong pinansin nito.

“Hoy! Anong problema mo at nakakusot na naman yang mukha mo? Umpisa pa lang ng klase ay ganyan na agad ang asta mo, chill lang.”

“Ha? Wala ito.” Pagkasabi ko nito ay nginitian ko sya.

Mabilis na lumipas ang oras at nag-umpisa na ang aming klase. Tinawag ng aming guro ang aming bagong kaklase namin at pinapunta sa harapan. Doon ko sya napagmasdan ng maigi. Halos kasing tangkad ko sya at balingkinitan ang katawan. Maayos ang tindig at mapupungay ang kanyang mga mata at may taglay itong lalim na waring nakatambad ang kanyang kaluluwa. Ewan ko ba basta pakiramdam ko ay may kakaiba sa kanya. Kahit na nga may konting kaamuhan ang kanyang mukha ay meron pa din akong nararamdaman na kapilyuhan sa kanya lalong na kapag ito ay ngumingisi. Biglang kumukulo ang dugo ko kapag naiisip ko ang kanyang titig kanina.

“Good morning everyone! I am Carl Lyndon Roxas. We just transferred here a month ago because my father was transferred to their company’s main office. I really hope to get to know you all.” Pagpapakilala nito na nakatitig sa akin at bigla itong ngumiti ng napakatamis. Bahagyang tumigil ng sandali ang mundo ko at nakaramdam ako ng kaba. Di ko maintindihan ang aking pakiramdam kanina ay naaasar ako sa kanya pero ngayon ay gusto ko na syang makilala. Di ko na lang ito binigyan ng pansin at naisip kong bahala na lang si tadhana kung kami man ay magiging malapit sa isa’t isa at mawawala ang inis ko sa kanya.

Pagkapakilala ni Carl ay pinalipat ito ng aming guro sa aking tabi, dahil ayun daw sa kanyang seat plan na ginawa ay magkatabi kami. Hindi ko alam kung matutuwa ako maaasar sa nangyari. Pagkaupo ni Carl ay nagpakilala ako sa kanya at pinakilala ko na din sina Semuel at Lynn.

“Jerome nga pala, at ito naman sina Nick at Semuel. Welcome nga pala!” Sabay abot ng kamay ko.

“Salamat.” Matipid nyang sagot sa akin, sabay nakipagkamay sa akin at saglit lang akong tiningnan na para bang hindi siya interesadong makilala ako. Sa inis ko ay di ko na lang sya pinansin.

-----

Nang natapos ang aming klase namin ay tumambay ako sa labas ng aming silid-aralan at nagtungo sa ilalim ng puno na aking laging pinupuntahan. Nilabas ko ang aking libro at nagsimulang magbasa. Maya-maya pa ay biglang tumabi sa akin si Nick at nagyayang mag-meryenda kami sa labas. Dahil nagugutom na din ako ay pumayag na din ako.

“Kumusta ka na? Parang ang lalim ng iniisip mo buong araw. Parang may gumugulo sa isip mo?” Umpisa ni Nick habang hinihintay ang order naming pansit at softdrinks.

“Ewan ko ba di ko alam, masyado lang madaming tumatakbong mga bagay sa isip ko.” Sagot ko kay Nick.

“Namiss kita!” Sabay hawak sa aking kamay. Nagulat ako sa ginawa nya at bigla akong napalingon sa paligid namin. Nang makita kong may mga taong papalapit sa amin ay bigla kong hinila ang aking kamay.

“Namiss? Eh magkasama naman tayo buong araw ah. Sabay tayo kumain ng lunch. OA naman.”

“Eh kanina pa kita gustong yakapin at ang cute mo kaya kapag malalim ang iniisip mo. Kinakagat mo ang labi mo at bahagyang nakakunot ang iyong noo. Sarap mong halikan.” Nakangiting paliwanag nito.

“Ako din di na ako makapaghintay na makauwi tayo para mayakap na kita. Pero yung totoo, di ka ba nahihirapan sa ganitong sitwasyon?”

“Hindi pa naman. Kaya pa namang tiisin.” Napatigil ang aming usapan nang dalhin na ng waitress ang order namin at tahimik naming kinain ang aming meryenda. Hindi nagtagal ay dumating din sina Lynn, Karen at Semuel.

“Andito lang pala kayo nagpunta, kanina pa kami naghahanap sa inyo.” Bigkas ni Semuel sabay upo sa tabi ko.

“Napansin ko kasing malungkot si Jerome kaya niyaya ko muna syang kumain.”

“Di man lang kayo nagyaya.” Singit ni Lynn.

“Biglaan lang.” Pagpapaliwanag ko. Napagusapan namin ang naging unang araw namin at hindi naiwasang pag-usapan na din ang bagong kamag-aral naming si Carl.

“Ang gwapo nya no?” Kinikilig na pagkwento ni Lynn na mabilis namang sinang-ayunan ni Karen.

“Ayos lang.” Mabilis kong sagot na halata sa boses ko na di ako masyadong interesado sa pinag-uusapan. Matagal na nakatitig sina Lynn at Karen sa akin na pilit iniintindi ang dahilan ng aking reaksyon.

“Bakit parang ang init ng dugo mo sa kanya, eh di mo pa naman sya kilala?” Nagtatakang tanong ni Semuel.

“Ewan ko. Basta ganun ang nararamdaman ko eh. Anong magagawa ko.”

“Hmmm.” Maiksing sagot nito sabay ngiti na parang meron syang alam sa dahilan ng aking inis kay Carl.

“Pwede bang wag na lang si Carl ang ating pag-uusapan!” Naiirita kong sagot na hindi ko napansing napalakas pala ang bigkas at siguro ay malas ko lang talaga ay nasa malapit lang pala ito sa kinauupuan namin at bigla itong napalingon sa aming pwesto at nagtama na naman ang aming paningin. Andun na naman ang ngisi nyang nakakapang-init ng aking ulo at parang may inis din akong naaninag sa kanyang mga mata. Ewan ko talaga, di ko naman kilala pero apektado ako sa kanya. Dahil sa hiya ko ay napayuko na lang ako.

“Oi Jerome, punta lang muna ako sa  school hintayin mo na lang ako kung gusto mo akong kasabay pauwi.” Pagputol ni Nick sa aking pag-iisip at bigla itong tumayo.

“Sige Nick hintayin na lang kita dito sa labas.” Nakangiti kong sagot sa kanya. Sumunod na ding umalis sina Karen at Lynn at naiwan kami ni Semuel.

“Di nga yung totoo, anong meron at parang may galit ka na agad sa Carl na yun.”

“Di ko talaga alam Semuel kung bakit ganun ang nararamdaman ko. Ewan ko kapag tinitingnan nya ako ay parang may alam sya tungkol sa akin at ngumingiti pa ito na lalong nakakaasar para sa akin.”

“Mukha namang mabait yung tao ah, di mo pa nga kilala ay nahuhusgahan mo na.”

“Basta alam ko, hindi ako ang lalapit para makipagkaibigan sa kanya.”

“Bahala ka. Sige alis muna ako at pupuntahan ko pa si Therese.”

“Sige ikumusta mo na lang ako sa kanya.”

Naiwan akong mag-isa pilit na inaalam sa aking sarili kong saan nanggagaling ang pagkairita ko sa bago naming kaklase.

[may kasunod]

Wednesday, September 12, 2012

Alter Ego 3

Written by: Jams Alterego
 Installment 3

Hindi ko alam kung paano ako nakakasurvive sa pagiging tigang sa seks. Sa tuwing
makikita ko si Kuya Erwin ay nagngangalit ang aking burat na nauuwi naman sa
pagpapasabog. Lalo na sa gabi na kapag natutulog na si Kuya Erwin ay iniisip ko
kung paano ko siya mapupuntahan sa kanyang kwarto nang hindi magigising. Madalas
akong mabigo kasi parating naka-lock ang kanyang kwarto kapag natutulog siya.
Kailangan kong umisip ng paraan.

Friday, August 10, 2012

Mga Kalarong Sundalo - 6


Written by Eric_HotStories.
Installment 6


Isang sabado, mga alas-4 ng hapon, naka-upo si Jordan sa harap ng gusali ng kanyang quarters. Nakabukod ang mga kwarto ng bisitang civilians sa mga barracks ng sundalo at officers’ quarters. Pinapanood niya ang drills ng mga sundalo. Buong hapon sila nagsasanay. Mahigpit si Kapitan Reyes.  Matikas, malakas ang dating, ngunit masungit ang anyo nito, at malupit kung makapag-utos, lalo na pag may kahinaang pinapakita ang kanyang tropa.

Wednesday, August 1, 2012

Alter Ego 2

Written by: Jams Alterego
 Installment 2


Lalo akong ninerbyos sa tinurang iyon ni Kuya Anton. Tuwang-tuwa ang aking kalooban. Hindi ko lubos maisip na makakasama ko sa iisang kwarto ang isang napakakisig at napakapoging lalaking tulad ni Kuya Erwin.

"Wag ka mahihiya kay Erwin, sobra ang kabaitan ng batang iyon."
"Yon nga po ang nakakahiya, e. Yong sobrang bait."
"Wag mo isipin yon. At saka alam mo ba, hindi madamot yang si Erwin, palibhasa lumaki sa yaman, maawain sa mga nagigipit."

Si Bert Ang Malambing na Guard 6

Installment 6
Written by Donald L.

Finally the new installment just arrived. Enjoy! ^_^


Naghubad ng T-shirt si Bert sa aking harapan. Sinunod na rin niyang tanggalin ang kanyang pantalon at tanging ang puting low waist bikini brief na lamang niya ang naiwan. Pagkatapos niyang ayusin ang hinubad na pantalon sa ma paanan ng aking kama, tumayo si at humarap sa akin. Kitang kita ko mula sa aking pagkakahiga ang kagandahan ng katawan ni Bert. Bahagyang naka umbok na dibdib, red brown na nipples at maninipis na guhit sa kanyang abs. Humakbang siya palapit sa akin, at nakita nakita ko ang manipis na hanay ng kanyang maga bulbol sa ibabaw ng garter ng kanyang brief. Mahigpit ang kapit ng kanyang mga balat sa kanyang mga hita at may manipis ang balahibong nakakalat mula sa bandang ibabaw ng kanyang tuhod patungo sa kanyang mga binti.

Saturday, July 7, 2012

Mga Kalarong Sundalo - 5


Written by Eric_HotStories.
Installment 5

Ang nakaraan: Lumapit si Jordan. Humakbang dahan-dahan papunta sa malaking lalaki na nakatayo sa pinakahuling pwesto sa paliguan. Sando lang ang saplot. Walang pang-ilalim. Nakakatawag-pansin ang tambok at tigas ng puwet nito. At nakakalibog ang ungol na kumakawala sa kanya…

“Aaaaahh…….Aaaahhhhhhhh……”


Ika-5 Bahagi, ang kasunod……

Narinig ni Joel ang pagkayapak ng tsinelas ni Jordan sa basang sahig ng banyo. Paglingon niya… halos nasa tabi na niya ang binata. Kahit madilim, namukhaan niya si Jordan, ang bumibisitang anak ng kanilang komandante. Hindi pa man niya nakilala ng personal ito, ngunit alam niyang maayos makisama ito sa mga sundalo.

Monday, July 2, 2012

Alter Ego 1

Written by: Jams Alterego
 Installment 1


19 anyos lang ako noon nang nasa 3rd year na ako sa kursong Mechanical Engineering. Sa sariling pagsisikap at sa mga tulong ng mga taong hindi ko kaanu-ano, makakatapos na ako. Nag-aaral ako sa isang malaking unibersidad sa lungsod. Nag-aaral ako sa umaga at nagtatrabaho sa gabi. Sa edad kong ito, masasabing mayroon akong hitsura. Katatamtaman ang aking taas at ang laki ng katawan. Sa totoo nga ay nagkaroon na rin ako ng marami-raming girlfriend para lamang mapagtakpan ko nang lubusan ang aking tunay na pagkatao. Subalit sa kabila ng aking pagigirlfriend, wala pa akong mga nagiging karanasan sa seks. Ang init na nararamdaman ko sa seks ay dahil sa lalaki.

Friday, June 29, 2012

Mga Kalarong Sundalo - 4


Written by Eric_HotStories.
Installment 4

Tahimik ang barracks ngayong gabi.  Nasa overnight training mission ang halos lahat ng sundalo ng barracks… kaya walang mga maiingay na humihilik.  Halos solong-solo ni Private Dhel Ramos ang barracks nila ngayon gabi, maliban sa kasamahan niyang si Private Joel Virac, na natutulog sa ibabaw ng double-deck nilang kama.

My Ex-Girlfriend's Boyfriend 18 (end)

Written by BigBoy
Installment 18

Mas lalo pang panagbuti ni Luis ang pagchupa kay Jun. Hindi tuloy mapakali si Jun sa kanyang pagkakahiga.

“Ang sarap ng bibig mo Luis. Sarapppppppppp………….” ang nabanggit pa ni Jun.

“Pero baka mas masarap ang butas mo.” ang dugtong pa niya.

Monday, June 4, 2012

Mga Kalarong Sundalo - 3


Written by Eric_HotStories.
Installment 3


Biglang nagising si Jordan nang bumundol ang ulo niya sa matigas na gilid ng eroplano. Nakaidlip na sana si Jordan ng sandali, ngunit matagtag ang lipad. Hindi komportable itong C-130 military transport plane, dahil napaka-ingay sa loob ng eroplano, at matigas ang mga upuan nito.

 
FCOS would like to thank our contributors and loyal writers. You know who you are guys. ^_^
Work licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported License. FILIPINO COMING OUT STORIES.